Ik gaf al aan dat ik kaarsjes een
heel mooi symbool vind. Een symbool dat een beetje het geloof vervangt. Ook
sterren worden op die manier vaak gebruikt. Een symbool voor een persoon die je
mist. Dit tekstje mocht ik lenen van de mama van een kindje waar ik nog voor
gezorgd heb. Het is een gesprekje tussen haar en haar zoon. Dit is het soort
geloof dat ik aan alle kindjes wil meegeven.
Mijn kleine kereltje
van bijna acht nestelt zich op mijn schoot.
Hij slaat zijn
armpjes om me heen en zegt ‘Mama, ik hou van jou!’.
Ik glimlach, knuffel
hem terug en zeg dat ik ook van hem hou.
‘Zelfs als wij
elkaar niet zien zijn we toch bij elkaar, want ik ben in jou hart, en jij bent
in mijn hartje’
Hij neemt mijn hand
en legt het op zijn hart.
‘Later, als jij of
ik een sterretje aan de hemel bent, dan blijven we in elkaars hart’
Ik kijk hem aan en
zeg dat ik liever wil wachten tot hij groot en sterk is,
en mama heel oud om
een sterretje te zijn.
‘Ja’ zegt hij ‘want
als je een sterretje bent dan ben je niet verdrietig,
omdat je altijd bij
de mensen bent, je mama kan zien.
Maar hier op de
wereld ben je wel verdrietig, dan heb je traantjes,
omdat je alleen het
sterretje kan zien aan de hemel, maar niet meer kan knuffelen, echt kan zien!
Dat sterretje in je
hart doet dan pijn!’
Ik kijk hem verdrietig
aan, zoiets wil je niet horen omdat je daar niet aan wil denken.
Maar ik glimlach en
zeg dat hij gelijk heeft.
Ik knuffel hem, en
zeg dat ik hoop dat het nog lang mag duren vooraleer één van ons een sterretje
is.
‘Maar we zijn altijd
in elkaars hart mama, altijd, zelfs als wij elkaar niet zien!’
Hij hupt van mijn
schoot, neemt zijn hondje op zijn arm en loopt lachend naar buiten!
Ik weet even niet
wat zeggen, getroffen door zoveel wijsheid en mooie woorden.
Mensen die ik mis,
omdat ze voor altijd een sterretje aan de hemel zijn, dwalen door mijn
gedachten.
Hilde
Geldhof en haar zoon, gepubliceerd op Facebook.
Ik denk dat commentaar hierbij overbodig is…
In de film ‘A walk to remember’ zegt Jamie Sullivan: ‘Mijn geloof is als
de wind. Ik kan het niet zien maar ik kan het voelen.’ Na haar dood zegt haar
man Landon, die niet gelovig is: ‘Onze liefde is als de wind. Ik kan ze niet
zien maar ik kan ze voelen.’
Beiden dezelfde vergelijking maar met een andere waarde.
In verschillende films heb ik al het concept ‘the bucket list’ leren
kennen. Er is zelfs een film naar vernoemd, een aanrader voor iedereen die hem
nog niet gezien heeft. Het gaat om een lijst die je zelf opstelt met dingen die
je altijd al wilde doen en die je hoopt te kunnen realiseren voor je sterft.
Meestal wordt zo’n lijst opgesteld door mensen die weten dat ze niet lang meer
te leven hebben. Maar volgens mij zou dat iets kunnen zijn waar je elke dag of
elk jaar of wanneer je er zin in hebt, mee bezig kan zijn, jong of oud, ziek of
gezond. Iets verwezenlijken dat je altijd naar verlangd hebt, kan je toch heel
veel geluk schenken. Tenzij je het
overschat hebt natuurlijk. Ik ben nog niet begonnen met het opstellen van een
bucket list maar het lijkt me wel een schitterend idee. Volgens mij is het
evenwel niet gemakkelijk. Je kan er ook zoveel op zetten. Je kan het zo gek
niet bedenken, als het voor jou belangrijk is, moet het erop.
